15 jaar na de goedkeuring van de euthanasiewet, zorgt deze nog steeds voor heel wat beroering. Zeker wanneer het gaat om euthanasie bij uitzichtloos psychisch lijden, blijven de meningen erg verdeeld. Het is moeilijk om nuance te brengen in het maatschappelijk debat. Het wordt snel een ‘ja of neen’-verhaal.

Als zorgverleners voor mensen die psychisch lijden, is het onze opdracht om in de praktijk een weg te vinden met deze problematiek. Om hulpverleners én patiënten de kans te geven hierover verder na te denken, organiseerden we op 8 september 2017 een studiedag over deze thematiek.

Tijdens deze studiedag werden verschillende standpunten in dialoog samengebracht met als doel om houvasten te zoeken voor ons denken en handelen. Omdat we ons er te weinig van bewust zijn hoezeer de wereld toekijkt op onze euthanasiewet en onze euthanasiepraktijken, nodigden we de Amerikaanse psychiater Marc Konrad uit, die niet alleen het standpunt van de ethische commissie van de APA kwam toelichten, maar ook persoonlijk duidelijk stelling nam in het euthanasiedebat. Vervolgens kwamen enkele Vlaamse experten aan het woord: dr. Marc Desmet over ‘liefde in tijden van euthanasie bij psychisch lijden’, prof. dr. Joris Vandenberghe over ‘het tweesporenbeleid als antwoord op een euthanasieverzoek’, en als afsluiting van de voormiddag stelde prof. dr. Axel Liégeois de nieuwe visietekst van de Broeders van Liefde aangaande euthanasie bij psychisch lijden voor.

In de namiddag was er ruimte voor andere antwoorden op het ondraaglijk lijden, naast euthanasie. Ann Callebert bracht een erg inspirerend verhaal over haar ervaringen met een ‘herstelwerkgroep’ bestaande uit mensen met een actuele euthanasievraag en Filip Berwaerts liet ons proeven van wat ‘palliatieve psychiatrische zorg’ kan betekenen en hield een pleidooi om deze piste verder te verkennen en uit te werken. Het geheel werd afgesloten met een debat waar discussie- en pijnpunten niet uit de weg werden gegaan, maar in rustige dialoog besproken werden.

Hoewel het een volle, drukke dag was die hopelijk de aanwezigen heel wat stof tot nadenken heeft gegeven, had iedereen het gevoel dat er nog veel stof tot discussie was. Aanhoudende reflectie en gesprek over dit onderwerp blijft absoluut noodzakelijk.

Wordt vervolgd dus….